ilk

vakit geldi...
gitmem lazım.
ne de zormuş...
ilk olmasına rağmen son gibi...
sis kalkmasaydı keşke...
o zaman bulamazlardı bizi bu kadar zamansız.
bırakmak istemiyorum!
yolcu etmeme izin verse en azından!
arkandan bakıp dolan gözlerimi saklamaya çalışırken el sallasam sana.
üşüyorum...
hayır verme hırkamı...
al götür
benden birşey kalsın sende
sen onunlayken ısınır benim içim...

karşımızda ayrılık...
git hadi.
el sallamayacağım arkandan

ve... sessiz ama utlu gittin
ilkti...
çabuk bitti...
unutulmazdı...